حس بویایی در کودکان اوتیسم; بر طبق پژوهشی که در سال ۲۰۱۵ توسط گروهی از محققین انجام شد، و در مجله کورنت بیولوژی منتشر شد، کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم، ممکن است رایحه‌های خوب و بد را از بینی خود مانند سایر کودکان استشمام نکنند. یافته‌های این پژوهش حاصل از انجام یک تست تشخیصی ساده، در بین کودکان خردسال بود.

موسسه خیریه دوست اتیسم، می‌کوشد تا با ارائه کاملترین خدمات توانبخشی و آموزشی، مطابق با نیازهای هر کودک، زندگی شادتری برای کودکان مبتلا به اوتیسم فراهم نماید. والد محترم، اگر نیاز به دریافت اطلاعات بیشتر، درباره ی اوتیسم، و یا نیاز به هرگونه آموزش برای نحوه ی برقراری ارتباط با کودک مبتلا به اتیسم خود دارید، می‌توانید از طریق شماره تلفن ۰۲۱۸۸۶۰۳۴۵۴ ، با ما در ارتباط باشید.

حس بویایی غیرمعمول در کودکان اوتیسم

بسیاری از افرادی که دارای اختلالات عصبی همچون اسکیزوفرنی، یا برخی اختلالات دوران کودکی هستند، ممکن است در برخی حواس خود از جمله حس بویایی دچار مشکل باشند. کودکان با اختلال طیف اوتیسم نیز از این دسته، مستثنی نیستند. آن‌ها نیز ممکن است دچار مشکلاتی در ارتباط با حواس خود به‌ویژه حس بویایی باشند. 

علی‌رغم پژوهش‌های بسیاری که در مورد پردازش حسی در بین کودکان با اختلال اوتیسم شده است؛ اما تحقیقات کمی در مورد تفاوت حس بویایی، در بین این کودکان با سایر همسالانشان انجام شد. دستاوردهای حاصل از این دسته از پژوهش‌ها محدود و کمی متفاوت است.

اختلال بویایی در کودکان اوتیسم 

مقاله‌ای که در سال ۲۰۱۴ درباره‌ی حس بویایی کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم منتشر شد، نشان می‌دهد که این کودکان رایحه‌ها را، به نسبتی شدید‌تر از همسالان خود استشمام می‌کنند. پژوهشی جدید (۲۰۱۵) نیز نشان می‌دهد، هم حس بویایی در کودکان اوتیسم دچار اختلال است، و هم آنکه واکنش تغییریافته این کودکان به ‌بوها با نقص در ارتباطات اجتماعی آن‌ها مرتبط است.

مطلب پیشنهادی: درمان قطعی اوتیسم با سلول های بنیادی

علت وجود اختلال در استشمام بو در افراد اوتیسم

ماحصل این پژوهش بدین شکل است، اختلال در استشمام بوها ممکن است، نشان‌دهنده‌ی ناتوانی در تشخیص نشانه‌ها و علائم اجتماعی مرتبط با بوها باشد. در این پژوهش، دو گروه از کودکان، گروهی دارای اختلال طیف اوتیسم، و گروهی دیگر بدون اختلال و دارای رشد به هنجار ، که همگی به طور میانگین ۷ساله بودند، شرکت کردند.

در بینی این کودکان لوله‌ی کوچکی به نام کانولای بینی قرار گرفت. این دستگاه می‌تواند به طور مستقیم بوها را به داخل بینی هدایت کند، و جریان هوای داخل لوله‌های بینی را اندازه بگیرد. به‌طورکلی، بیشتر افراد زمانی که در مجاورت رایحه‌های مطبوع قرار می‌گیرند، نفس عمیق‌تری نسبت به حالت عادی می‌کشند، تا هوای بیشتری با بوی خوشایند وارد بینی آن‌ها شود، و در مورد رایحه‌های نامطبوع، رفتار افراد متفاوت است، و سعی می‌کنند با حبس هوا و عدم تنفس عمیق از ورود هوا با بوی ناخوشایند به داخل بینی جلوگیری کنند.

کودکان بدون اختلال رفتاری این‌چنین داشتند؛ اما به نظر نمی‌رسید که کودکان اوتیسم، نسبت به کیفیت بوها واکنشی نشان دهند. آن‌ها با شدّت کم‌وبیش یکسان هر دو رایحه را استشمام می‌کردند. از طرفی هرچه واکنش کودک به بوها کمتر بود، نقص او در مقیاس توانمندی‌های اجتماعی نیز پایین‌تر بود.

نتیجه گیری

نتیجه این آزمایش برای بسیاری از پژوهشگران حوزه اختلال طیف اوتیسم جالب‌توجه بود. بااین‌حال، بسیاری از آن‌ها عنوان می‌کنند که، تعداد نمونه‌ی کودکان در این آزمایش بسیار کم بود، و این پژوهش نیاز به جامعه‌ای بزرگ‌تر و بررسی بیشتر دارد. یکی دیگر از انتقادات به این پژوهش آن است که، باید قبل از اجرای این دسته از پژوهش‌ها حس بویایی در کودکان ارزیابی شود. باید مشخص شود که آیا کودک قادر به استشمام بوها هست یا خیر.

به‌طورکلی آنکه، محدودیت‌های کلامی و مشکلات حسی در کودکان اوتیسم، فضا را برای انجام بسیاری از پژوهش‌ها، برای شناخت هرچه بهتر این اختلال محدود کرد؛ امید است تا با پیشرفت علم و مطالعات جدید و بروز ، بتوان قدمی برای شناخت بهتر این اختلال، تشخیص به هنگام و زودهنگام این اختلال، و همچنین روش‌های درمانی مؤثر برداشت.