در سالهای اخیر، پیشرفتهای عمدهای در افزایش آگاهی و پذیرش اتیسم حاصل شده است، این پیشرفتها به لطف بسیاری از حامیان شگفتانگیز اتیسم بدست آمده که بهطور خستگیناپذیر تلاش کردهاند تا تجربه زندگی افراد اتیسم را به جهان گستردهتر ارائه دهند. علاوه بر این، متخصصان پزشکی، محققان و دانشگاهیان در بسیاری از کشورها اکنون الگوی تنوع عصبی را که خانم جامعهشناس جودی سینگر در اواخر دهه ۱۹۹۰ ابداع گرد، در کار خود گنجاندهاند.
شعار امسال دگرگونی روایت: مشارکت در خانه، محل کار، هنر و سیاستگذاری است.
ما در حال فاصلهگیری از روایت درمان یا تغییر افراد اتیسم هستیم و به جای آن بر پذیرش، حمایت و دربرگیری افراد اتیسم و دفاع از حقوق آنها تمرکز میکنیم. این اتفاق یک تحول بزرگ برای همه افراد اتیسم، همراهان آنها، جامعه وسیعتر افراد درگیر با انواع تنوع عصبی و جهان به طور کلی است و آنها را قادر میسازد تا کرامت و عزت نفس خود را طلب کرده و به عنوان اعضای باارزش خانواده و جوامع خود به طور کامل با آن ادغام شوند.
همچنین این امکان را فراهم میکند تا توجه جهانیان را به کمکهای افراد اتیسم به دنیا متمرکز کنیم، همانطور که مراسم روز جهانی اتیسم (WAAD) امسال انجام خواهد شد، و به ویژه بر مشارکت آنها در خانه، محل کار، در سیاستگذاری و هنر تمرکز دارد.
با این وجود، افراد اتیسم همچنان با تبعیض و چالشهای متنوع مواجه هستند. مانند تمام مردم، این افراد طیف وسیعی از استعدادها و چالشها را دارند که اغلب توسط دنیایی که در آن متولد شدهاند تشخیص داده نمیشوند. علاوه بر این، سطوح آگاهی و پذیرش از کشوری به کشور دیگر به شدت متفاوت است. ما همچنین باید بدانیم که افراد اتیسم به ویژه در برابر تحولات عمده در برابر روال و زندگی روزمره که در اطراف خود شاهد آن هستیم، مانند بیماریهای همهگیر، جنگها و بلایای طبیعی آسیبپذیر هستند.