اکسیتوسین هورمونی است که در هیپوتالاموس تولید شده و توسط غده هیپوفیز وارد جریان خون میشود. این هورمون باعث احساس عشق و صمیمیت میشود. اکسیتوسین یک هورمون قدرتمند است که بهعنوان یک انتقالدهنده عصبی در مغز عمل میکند، نقش مهمی در تولیدمثل، شروع انقباضات قبل از تولد و همچنین ترشح شیر دارد. همچنین تصور میشود که در شناخت و رفتار اجتماعی گستردهتر، به طور بالقوه از پیوند مادر و نوزاد و ارتباط عاشقانه گرفته تا نگرشها و تعصبات مرتبط با گروه، دخیل است.
دانشمندان ابتدا نقش اکسیتوسین را در تعاملات اجتماعی شناسایی کردند. هورمونی که هنگام جفتگیری در مغز حشرات ترشح میشود، تشکیل یک پیوند تکهمسری را تسهیل میکند. یک مطالعه در سال 1995 نشان داد که مسدودکردن گیرندههای اکسیتوسین حیوانات، پیوند جفتی آنها را مهار میکند، امّا تجویز آن منجر به پیوند بدون جفتگیری میشود. طبق یک مطالعه در سال 2009، تجویز مقادیر کمی اکسیتوسین به حشرات جوان، توانایی آنها را برای پیوند در بزرگسالی بهبود میبخشد و رفتارهای مشابه اضطراب را کاهش میدهد، امّا یک مطالعه در سال 2012 نشان داد که درمان طولانیمدّت توانایی آنها را برای پیوند در بزرگسالی مختل میکند.