درمان اتیسم

ساختار آموزشی روش تیچ

تیچ روشی است، که بیشتر در مدارس و کلینیک‌های آموزشی اجرا می‌شود. آموزش ساختارمند تیچ، راهکارها و ابزارهایی را برای معلمان و دانش آموزان در کلاس فراهم می‌کند و به دانش‌آموزان اتیسم کمک می‌کند تا به پیشرفت‌های تحصیلی و اهداف درمانی برسند. همچنین این روش باعث افزایش انعطاف‌پذیری، استقلال و خودکارآمدی می‌شود. هدف اولیه و نخستین برنامه ی درمانی تیچ، ارائه ی حمایت و آماده‌سازی کودکان با اختلال اتیسم، به‌منظور انجام فعالیت‌های مستقلانه در خانه، مدرسه و جامعه توصیف شده است. 

تأکید برنامه ی آموزشی تیچ، بر رشد فردی کودک بر اساس ویژگی‌های فردی و شرایط یادگیری خاص او است، به همین دلیل برنامه آموزشی هر کودک منحصربه‌فرد است. در آخر هدف اصلی روش تیچ تبدیل اطلاعات شفاهی به اطلاعات بینایی جهت افزایش یادگیری کودکان اتیسم می‌باشد

منظور از ساختار بصری در روش درمان تیچ این است که برنامه ی هر روز کودک با گذاشتن یا چسباندن تصاویر فعالیت‌ها و برنامه‌ها پشت‌سرهم در داخل یک بورد یا جدول نشان داده می‌شود. این برنامه به کودک کمک می‌کند تا توالی فعالیت‌ها پیش‌بینی اتفاقات در طی روز همچنین نحوه انتقال از فعالیتی به فعالیت دیگر را متوجه شود که در نهایت باعث میزان انعطاف‌پذیری کودک می‌شود نکته حائز اهمیت این‌که راهکارهای روش تیتر را می‌توان همراه با رویکردها و در درمان‌های دیگر استفاده کرد این روش می‌تواند در مدارس کلینیک‌ها استفاده شود اما والدین نیز می‌توانند بعد از دریافت آموزش‌های لازم این روش را در خانه نیز اجرا کنند.

• فلورتایم (Floortime)

فلورتایم درمانی مبتنی بر ارتباط برای کودکان با اختلال طیف اتیسم است.این مداخله فلورتایم نامیده می شود، زیرا والدین برای بازی و تعامل با کودک، هم سطح کودک و با او روی زمین می نشینند. فلور تایم جایگزینی برای مداخله ی ABA است، و گاهی اوقات در ترکیب با درمان های ABA استفاده می شود. هدف این است که بزرگسالان به کودکان در گسترش “حلقه های ارتباطی” خود کمک کنند. آن ها روند رشد کودک و مهارت های او را می بینند و از نقاط قوت او بهره می گیرند. درمانگران و والدین کودکان را از طریق فعالیت‌هایی که کودک از آنها لذت می برد درگیر  فعالیت می کنند. در حقیقت آن ها وارد بازی های کودک می شوند و از کودک پیروی می کنند.

• پاسخ محور (PRT)

PRT یک روش رفتار درمانی برای اختلال طیف اوتیسم است. این روش درمانی، یک روش بازی محور است و توسط کودک آغاز می شود. PRT بر پایه اصول تحلیل کاربردی رفتار (ABA) بنا شده است.

هدف اصلی در PRT، بهبود رفتار است که تاثیرات گسترده ای بر علائم کودک دارد:

• • تکامل مهارت های ارتباطی و کلامی
  • افزایش مهارت های اجتماعی مثبت
  • کاهش رفتارهای مخرب و خود محرکی

در روش PRT، درمانگر به جای کار کردن بر یک رفتار خاص، رشد کودک را مورد هدف قرار می دهد. با تمرکز بر مناطق محوری، PRT  باعث بهبود سایر مناطق مرتبط با مهارت های اجتماعی، تعاملات، رفتار و یادگیری می شود.

مناطق محوری شامل موارد زیر هستند:

• • انگیزش
  • پاسخ به نشانه های چندگانه
  • خود مدیریتی
  • آغاز تعاملات اجتماعی

برای مثال، در روش PRT، به جای اینکه مهارتی مثل اشاره کردن به فرد آموزش داده شود، درمانگر حوزه PRT بر بهبود انگیزش کلی کودک برای تعامل تمرکز می کند. به دنبال آموزش این راهکار، کودک به احتمال بیشتری قادر خواهد بود، تا به طریقی مثل اشاره کردن یا استفاده از کلمات یا واژه های نزدیک به کلمات، بهتر ارتباط برقرار کند. در این مثال، راهکارهای انگیزشی، بخش مهمی در PRT محسوب می شوند. زمانی که کودک انگیزه بالایی دارا باشد، به احتمال بیشتری برخی از چالش های پیش رو مثل تعاملات را امتحان خواهد کرد. 

این روش آموزشی و درمانی، یک روش اتفاقی و طبیعی نیز محسوب می شود، زیرا از محیط های طبیعی کودک، و تمایلات او برای بهبود مهارت ها استفاده می شود. در مثال بالا، مهارت های برقراری ارتباط با تشویق کودک، به برقراری ارتباط برای چیزی که واقعا دوست دارد به دست بیاورد (مانند خوردن یک غذا یا انجام یک فعالیت)، آموزش داده می شود. در روش PRT، درمانگر به طور دقیقی محیط کودک را تنظیم می کند، تا سعی کند تا جایی که امکان دارد فرصت های طبیعی برای برقراری ارتباط و تعامل ( و یا سایر مهارت های خاصی که کودک روی آن کار می کند)،  را برای کودک فراهم کند.