حساسیت به سالیسیلات ها و اوتیسم; فنل‌ها و سالیسیلات‌ها چه هستند؟ فنل‌ها، مواد شیمیایی طبیعی هستند، که تقریباً در اکثر مواد غذایی به‌ویژه میوه‌ها، سبزیجات و برخی گیاهان دارویی یافت می‌شوند. سالیسیلات‌ها یکی از انواع فنل‌ها هستند،که توسط گیاهان برای محافظت از خود در برابر آسیب‌هایی، مانند بیماری‌های گیاهان، حشرات و انواع خاصی از باکتری‌ها تولید می‌شوند. از نظر ساختار شیمیایی، سالیسیلات‌ها ساختاری بسیار شبیه به اسید‌ استیل‌ سالیسیلیک (آسپرین‌ها) دارند، که درگذشته برای اولین‌بار اثرات آن‌ها بر بدن و رفتار‌ افراد موردمطالعه قرار گرفت.

موسسه خیریه دوست اتیسم می‌کوشد تا با ارائه کاملترین خدمات توانبخشی و آموزشی، مطابق با نیازهای هر کودک، زندگی شادتری برای کودکان مبتلا به اوتیسم فراهم نماید. والد محترم، اگر نیاز به دریافت اطلاعات بیشتر، درباره ی اوتیسم و یا نیاز به هرگونه آموزش برای نحوه ی برقراری ارتباط با کودک مبتلا به اتیسم خود دارید، می‌توانید از طریق شماره تلفن ۰۲۱۸۸۶۰۳۴۵۴ ، با ما در ارتباط باشید.

حساسیت غذایی کودکان با اختلال طیف اوتیسم به سالیسیلات‌ها

در دهه ۱۹۶۰، دکتر بنجامین فینگولد ، در حین تحقیق در مورد تأثیرات آسپرین بر کودکان، کشف کرد که سالیسیلات‌های طبیعی، مانند رنگ‌های خوراکی، افزودنی‌های غذایی و … ،علائمی مانند بیش‌فعّالی در کودکان ایجاد می‌کنند. رژیم فینگولد که یکی از رژیم‌های غذایی بسیار مشهور برای کودکان بیش‌فعّال – کم‌توجه است، بر اساس نتایج این تحقیقات به‌دست‌آمده است.

 این رژیم یک برنامه حذف غذایی است، که اولین‌بار برای درمان و کاهش برخی رفتارها در کودکان بیش‌فعّال پیشنهاد شد. بر طبق این رژیم غذاهایی با رنگ‌های مصنوعی، طعم‌دهنده‌های مصنوعی، و برخی از سالیسیلات‌ها باید از رژیم غذایی این کودکان حذف شود. 

بحث‌های بسیاری درباره‌ی اثربخشی این رژیم غذایی در بین پزشکان وجود دارد، و بسیاری از آن‌ها این رژیم غذایی را رد می‌کنند. درحالی‌که بسیاری دیگر از متخصصین و والدینی که با کودکان در ارتباط هستند، ادعا می‌کنند که این رژیم غذایی تأثیرات به سزایی در مدیریت رفتارهای کودکان بیش‌فعّال، اختلال طیف اوتیسم و … داشت.

با همه‌ی توصیه‌هایی که پزشکان مبنی بر رعایت رژیم غذایی مربوط به سالیسیلات‌ها، در کودکان بیش‌فعّال و دارای اختلال طیف اوتیسم دارند، حذف کامل فنل‌ها از رژیم غذایی غیرممکن است. اما می‌توان تا حد زیادی از سالیسیلات‌ها، اجتناب کرد که این مسئله به نوبه‌ی خود می‌تواند بار فنل‌ها در بدن را کاهش دهد.

کدام غذاها دارای فنل‌ها، سالیسیلات‌ها هستند؟ 

غذاهای سرشار از این ماده‌ی شیمیایی (تنها به این مواد ختم نمی‌شوند)، شامل سیب (قرمز)، همه‌ی انواع توت‌ها، هلو، آلو، گوجه‌فرنگی‌ها، بادام‌زمینی، انگور (قرمز و بنفش)، خیارها، فلفل‌ها، مواد غذایی با رنگ‌های مصنوعی، طعم‌دهنده‌ها، نگهدارنده‌ها و افزودنی‌ها هستند.

علائمی که نشان‌دهنده حساسیّت فرد به سالیسیلات‌ها است، عبارت‌اند از: بیش‌فعّالی، برافروختگی صورت و قرمز‌شدن گوش‌ها و گونه‌ها، تحریک‌پذیری، مشکلات در خوابیدن، تعریق شبانه، شب‌ادراری، خنده‌های نامناسب، دانه‌ها و جوش‌های بدنی غیر‌قابل‌توجیه و … .

حساسیت به سالیسیلات ها و اوتیسم

کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم و بیش‌فعّالی، که به سالیسیلات‌ها حساسیّت غذایی دارند، ممکن است برخی از این علائم، همه‌ی این علائم یا برخی نشانه‌های دیگر را تجربه کنند. سالیسیلات‌ها سیستم عصبی ‌مرکزی مغز فرد را تحریک می‌کنند، و می‌توانند به‌سرعت در بدن عمل کنند. بنابراین، واکنش‌ها اغلب (نه همیشه) در عرض ۳۰ تا ۶۰ ثانیه پس از خوردن ماده غذایی مشاهده می‌شوند.

گاهی اوقات علائم به‌صورت یک موج شدید از نشانه‌ها، و سپس کاهش و ثبات برخی نشانه‌ها بروز می‌کنند. اگر فرزند شما نسبت به سالیسیلات‌ها حساس است، توجه به علائم حساسیّت ، و سپس رعایت رژیم غذایی مناسب بسیار ضروری است.

چرا کودکان اوتیسم نسبت به سالیسیلات‌ها حساسیّت دارند؟

تمامی فنل‌ها از جمله سالیسیلات‌ها، در بدن انسان از طریق فرایندی به نام سولفاته شدن تجزیه می‌شوند. بسیاری از کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم، در این فرایند دچار مشکل و هرکدام به دلایل مختلفی دچار این حساسیّت هستند.

کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، اغلب دچار کبود PST، آنزیمی که فنل‌ها و سالیسیلات‌ها را در بدن تجزیه می‌کند، هستند. همچنین این کودکان دچار کمبود سولفات که خود سبب فعالیّت آنزیم PST می‌شود نیز هستند.

سندروم نشت روده چیست؟

سندرم نشت روده، یکی دیگر از علل شایع عدم تحمّل سالیسیلات‌ها است. آسیب‌های روده‌ای سبب می‌شود که فرد دارای غلظتی بالا از فنل‌ها و سالیسیلات‌ها، در جریان خون خود دارا باشد، که منجر به عدم تحمّل مضاعف آن‌ها می‌شود.

 از طرفی کمبود آنزیم PST، و عدم وجود سولفات برای فعالیّت این آنزیم نیز شرایط را بدتر می‌کند. سندرم نشت روده، خود می‌تواند ناشی از کمبود سولفات باشد. زیرا که سولفات در فرایند هضم و همچنین حفظ مداوم پوشش روده، بسیار موردنیاز است.

از دیگر دلایل حساسیّت کودکان اوتیسم به سالیسیلات‌ها، می‌توان به وجود اختلال در میتوکندری‌ها، یا اختلال در چرخه متیلاسیون، و کمبود سولفات در این کودکان اشاره کرد.

چگونه می‌توانیم به کودکی که دارای حساسیّت به سالیسیلات‌ها است کمک کنیم؟

حساسیت به سالیسیلات ها و اوتیسم; اجتناب از خوردن غذاهایی با سالیسیلات بالا در وهله‌ی اوّل بسیار مهّم است. اما همان‌طور که عنوان شد نمی‌توان آن‌ها را به طور کامل حذف کرد. به‌منظور تجزیه سایر فنل‌های باقی‌مانده در بدن و کاهش آن‌ها، می‌توان در رژیم غذایی از مکمل‌های آنزیمی استفاده کرد. 

حمام نمک یکی دیگر از راه‌های مؤثر برای افزایش سولفات‌ها است، زیرا که به‌ بهترین نحو از طریق پوست جذب می‌شوند. در نهایت آنکه، پرداختن به علل احتمالی اختلال سولفاته شدن، از جمله اختلال در چرخه متیلاسیون و رسیدگی به آن بسیار ضروری است.