اظهارات جنجالی ارتباط استامینوفن و اتیسم؛ در روزهای اخیر، خبرهایی از ایالات متحده بازتاب گستردهای در رسانههای جهانی داشته است. رابرت اف. کندی جونیور، وزیر بهداشت و خدمات انسانی آمریکا، در سخنانی جنجالی به ارتباط احتمالی میان مصرف استامینوفن (تیلنول) در دوران بارداری و افزایش خطر ابتلا به اختلال طیف اتیسم اشاره کرده است. این موضوع در جامعه علمی و پزشکی واکنشهای متفاوتی برانگیخته و موجب بحثهای گستردهای شده است.
اظهارات جنجالی ارتباط استامینوفن و اتیسم
کندی جونیور اعلام کرد که وزارت بهداشت آمریکا قصد دارد گزارشی منتشر کند که در آن ارتباط بالقوه استامینوفن و بروز اتیسم مورد بررسی قرار گرفت. در این گزارش به نقش کمبود فولات و اثرات احتمالی اسید فولینیک در کاهش برخی علائم اتیسم نیز اشاره میشود. لازم به ذکر است که این گزارش بر مبنای مرور مطالعات پیشین تهیه شده و یک پژوهش بالینی جدید محسوب نمیشود.
واکنشهای جامعه علمی
انجمنهای علمی از جمله انجمن اتیسم آمریکا و انجمن متخصصان زنان و زایمان آمریکا تأکید کردهاند که تاکنون شواهد علمی کافی برای تأیید این ادعا وجود ندارد.
آنها خاطرنشان کردند که مصرف استامینوفن در دوران بارداری، در صورت تجویز و نظارت پزشک، بهطور کلی ایمن تلقی میشود. یک مطالعه بزرگ در سوئد (۲۰۲۴) که شامل بیش از ۲.۴ میلیون کودک بود، هیچ ارتباطی بین مصرف استامینوفن در دوران بارداری و بروز اتیسم یا ADHD پیدا نکرد.
متخصصان تأکید کردند که اطلاعرسانی صحیح و تحقیقات علمی معتبر، پایهای مهم برای پیشرفت در درمان اتیسم و ارتقای سلامت کودکان است.
پیامدهای اجتماعی و رسانهای
انتشار این اظهارات باعث ایجاد نگرانی در میان مادران باردار شده است. برخی فعالان ضد واکسن و جریانهای سیاسی نیز از این موضوع برای تقویت دیدگاههای خود علیه داروها و مداخلات پزشکی استفاده کردهاند.
متخصصان نسبت به انتشار اطلاعات نادرست هشدار داده و بر ضرورت اتکا به پژوهشهای علمی معتبر تأکید کردند.

جمعبندی
این خبر نشان میدهد که در حوزه سلامت، انتشار زودهنگام یا نادرست یافتهها میتواند تبعات اجتماعی گستردهای داشته باشد. متخصصان بر این باورند که هنوز هیچ شواهد قطعی درباره ارتباط استامینوفن و اتیسم وجود ندارد و لازم است مطالعات دقیقتری انجام گیرد. به والدین توصیه میشود همواره مصرف داروها را تحت نظر پزشک انجام دهند و از تصمیمگیری بر اساس اخبار جنجالی یا غیرعلمی پرهیز کنند.
برای درک بهتر این اختلال، والدین و جامعه باید بدانند اتیسم چیست و با ویژگیها و نیازهای افراد اوتیستیک آشنا شوند. آموزش و آگاهیبخشی در این زمینه به کاهش انگ اجتماعی و فراهم آوردن محیطی حمایتکننده کمک میکند. همچنین دسترسی به منابع علمی معتبر میتواند راهنمای خوبی برای تصمیمگیریهای درست در زمینه مراقبت و حمایت از کودکان اوتیستیک باشد.