تکنیک های نوین در تربیت مربیان اوتیسم; با توجه به خصوصیات ویژه اوتیسم، و کودکان دارای این اختلال، شیوههای مواجهه، و آموزش این کودکان نیز، متفاوت است. این افراد علاوه بر دانش تخصصی درباره اوتیسم، باید دارای خصایل اخلاقی خاصی نیز باشند. مربیان کودکان اوتیسم، باید صبور و باپشتکار باشند، و همچنین از خلاقیت و نکتهسنجی نیز بهرهمند باشند. همچنین مهارتهای ارتباطی این افراد نیز حائز اهمیت است. در ادامه تلاش میکنیم، تا شما را با روش های نوین تربیتی مربیان اوتیسم، و بهترین روش آموزش به کودکان اوتیسم آشنا کنیم.
اصطلاح اوتیسم را، برای معرفی طیف گستردهای از اختلالات عصبی روانشناختی، بهکار میبرند. این واژه از کلمه یونانی اوتوس، به معنای خویش است، و به شرایطی اشاره میکند، که فرد به دور از ارتباطات اجتماعی، و بیشتر در درون خویش به سر میبرد. این اختلال، معمولا از سن دو سالگی، قابل تشخیص است. این اختلال، در پسرها بیشتر از دخترها، مشاهده میشود. علل بروز آن نیز عوامل ژنتیکی، مصرف داروهای خاص، در زمان بارداری یا برخی عوامل محیطی است.
علائم اوتیسم، شامل ناتوانی در بهکارگیری رفتارهای غیرکلامی، مانند ارتباط چشمی، حالات چهره و حرکات بدن، برای ایجاد تعامل اجتماعی، عدم تقابل هیجانی یا اجتماعی، تاخیر یا عدم تکامل تحول زبان گفتاری، زبان تکراری، رفتارهای محدود و تکراری و عدم شروع تعاملات اجتماعی است. با توجه به اینکه اوتیسم، اختلال است، به صورت مادامالعمر همراه فرد خواهد ماند، و تنها میتوان با شیوههای مختلف آن را تحت کنترل درآورد، و یا از علائم آن کاست. یکی از مهمترین شیوههای آموزشی، و مراقبت از افراد اوتیسم، بهرهمندی از انواع مربیان اوتیسم است، که به شیوههای مختلف، به ارائه انواع آموزشهای لازم، به این کودکان میپردازند.
تکنیک های نوین در تربیت مربیان اوتیسم
معمولا روانشناسان، مشاوران، مددکاران اجتماعی، معلمین، پرستاران و مدیران مراکز آموزشی، به دنبال بهترین روش آموزش، به کودکان اوتیسم هستند. در حال حاضر، روش های نوین تربیتی مربیان اوتیسم، با استانداردهای بین المللی طراحی شدند، که ضمن ارائه آشنایی با مفهوم اوتیسم و علائم آن، کلیه روش های ارزیابی کودکان اوتیسم، و روش های آموزش و پرورش آنها، و مهارتهای ارتباطی آنها را، آموزش میدهند. کودکان اوتیسم مشکلاتی در رفتار، تمرکز و برقراری ارتباط اجتماعی دارند، و نسبت به تغییر رفتار خود، مقاومت دارند. برای همین معلمین، باید همواره با تکنیکهای جدید و بهروز، آشنا شوند.
در روشهای نوین تربیتی مربیان اوتیسم، ضمن تاکید بر تشویق، بر آموزش فردی، و متناسب با ویژگی فردی هر فرد، تاکید میشود. مثلا در این روشها، برای مواجهه با کودکانی که، دارای اختلال در پردازش حسی هستند، کنکاش در فضای آزاد، و ترغیب برای ارتباط با طبیعت، مورد تاکید است. امکان تجربه محیطهای حسی مختلف، در طول آموزش و درمان، به تسریع آموزش و غنی کردن آن، کمک میکند. همچنین در روش های نوین تربیتی مربیان اوتیسم، از برنامههای نرمافزاری جدید نیز، استفاده میشود، تا بتوان با بهرهگیری از شیوهها، و تکنولوژیهای نوین، آموزش را ارتقا داد، و بر کیفیت آن افزود.
آموزش تکنیکهای جدید رفتاردرمانی نیز، در روشهای نوین تربیتی مربیان اوتیسم، به کار گرفته میشود. برنامههای منظم و دیداری، همواره در آموزش به این کودکان موثر است، و در شیوههای جدید ارتقا هم یافت. در روشهای جدید، با شناخت دقیق کودک و اخلاقیات، علایق و موارد چالشی در وی، آموزش شخصیسازی شد، و متناسب با نقاط عطف و ضعف فرد، صورت میگیرد.
بهترین روش آموزش به کودکان اوتیسم
انتخاب بهترین روش آموزش به کودکان اوتیسم، کار سادهای نیست، و نیاز به شناخت دقیق کودک دارد. در درجه اول، حفظ روتین ثابت در آموزش، اهمیت زیادی دارد. در صورت ضرورت، اعمال هرگونه تغییر در این عادات، باید حتما کودک را از قبل، آماده کرد. استفاده از عناصر دیداری، تصاویر و اینفوگرافی، (که مراحل انجام هرکاری را نشان میدهد) در آموزش بسیار کمککننده، خواهد بود. همچنین بهرهمندی از علایق کودک نیز، میتواند فرآیند آموزش را، تسریع کند. در نهایت مهم است، که همواره با تکرار، آموزش را در ذهن فرد تثبیت کنیم. ضمن شناخت کودک، و آگاهی از چالشهای وی، مربیان اوتیسم باید همواره، عوامل محیطی مخل و آزاردهنده را هم، از فضای آموزشی حذف کنند، تا آموزش باکمترین اختلال، مواجه شود.
ضرورت دارد تا دستورالعملها، به کودکان اوتیسم، تا جای ممکن ساده باشد، و به مرور با توجه به سطح کودک، تغییر کند. گنجاندن مفاهیم آموزشی، در انواع بازیها، فرآیند یادگیری را، تسهیل نیز خواهد کرد. حفظ تعاملات اجتماعی، و تلاش برای آموزش تعاملات اجتماعی، با کمک همتایان کودک، در آموزش رفتار اجتماعی او نیز، موثر خواهد بود. با توجه به این ویژگیهای مهم آموزشی، در حال حاضر، انواع روشهایی، همچون ABA (تحلیل رفتار کاربردی)، روش TEACCH، PECS، فلورتایم و داستانهای اجتماعی، توسط مربیان استفاده میشود، که هرکدام مزایای خاص خود را دارد، و میتوانند در بسترهای مختلف، برای آموزش کودکان دارای اوتیسم، به کار بروند.
مربیان اوتیسم باید چه ویژگیهایی داشته باشند؟
-
آشنایی با اوتیسم و کودکان در سراسر طیف اختلال اوتیسم
مربیان اوتیسم افرادی هستند، که در درجه اول شناخت کاملی از کلیه کودکان دارند. هرکدام از کودکان، اخلاقیات و ویژگیهای خاص خود را دارند، و این مسئله در کودکان اوتیسم، با توجه به قرار گرفتن این بچهها، در طیفهای رفتاری، بیشتر صادق است. بنابراین مربی اوتیسم، باید با اتیسم و علائم آن، و رفتارهای کودکان در طیف، دارای آشنایی کامل باشد.
-
آشنایی با روشهای نوین آموزش به کودکان اوتیسم
از زمانی که اوتیسم، به عنوان یک اختلال، به رسمیت شناسایی شد، و با شروع اقدامات درمانی برای مواجهه با آن، روشهای مختلفی، برای آموزش به این کودکان، ایجاد شد. مربی اوتیسم باید همواره، به روز باشد، و با روش های نوین، و بهترین روش آموزش به کودکان اوتیسم، آشنا باشد.
-
ویژگیهای شخصیتی ویژه مربیان اوتیسم
مربیان کودکان دارای اختلال اوتیسم، باید دارای ویژگیهای شخصیتی ویژهای هم باشند. کلیه مربیان کودکان، باید صبور و باحوصله باشند، اما هنگام کار با کودکان اوتیسم، این مسئله چندبرابر، اهمیت پیدا میکند. این مربیان، باید همواره خلاق باشند، و بتوانند در لحظه تصمیم صحیح را اخذ کنند. ضرورت دارد، تا مربیان کودکان دارای اوتیسم، همواره با روشهای نوین، و تایید شده به روز باشند.
دوست اتیسم، موسسهی خیریه برای حمایت از کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم. با ارائه اطلاعات، منابع و خدمات حمایتی، به والدین و کودکان کمک میکنیم تا با چالشهای اوتیسم بهتر مقابله کنند.