چالش های اجتماعی اوتیسم؛ افراد دارای اختلال اوتیسم با چالش‌های مختلفی در زندگی مواجه هستند. از چالش‌های آموزشی تا اجتماعی. بسیاری از چیزهایی که کودکان دیگر خودشان با مشاهده دیگران و به صورت خودجوش یاد می‌گیرند، باید به افراد اوتیسم آموزش داده شود. همین عامل، زندگی را برای این افراد سخت‌تر می‌کند و باید زمان بیشتری را صرف یادگیری مسائل مختلف بکنند. چالش های اجتماعی اوتیسم هم از جمله چالش‌هایی است که افراد دارای اختلال معمولاً با آن دست‌وپنجه نرم کرده و به صورت روزانه با آن درگیر هستند. در ادامه به این مسئله بیشتر خواهیم پرداخت.
چالش های اجتماعی اوتیسم در جامعه
فرض کنید وارد یک فروشگاه بزرگ می‌شوید. آدم‌ها در تعطیلات به فروشگاه‌ها آمده و همه مشغول خرید و صحبت و سروصدا هستند. موسیقی در پس‌زمینه پخش می‌شود و گاهی کسی پشت بلندگوی فروشگاه آمده و با صدای بلند محصولی را تبلیغ می‌کند. اینجا غرق نور و صدا است. شاید این محیط شما را به وجد بیاورد. از این هیاهو و بوهای مختلفی که از رستوران و مغازه عطرفروشی و عودفروشی‌ها به مشامتان میرسد لذت ببرید. اما برای همه این شرایط دلچسب نیست. یکی از چالش های اجتماعی اوتیسم همین است.
حضور در محیط‌های پرسروصدا معمولاً برای افراد اوتیسم دشوار است. انواع صداها اعصاب آنها را تحریک کرده و می‌تواند منجر به بهم‌ریختگی آنها شود. این بوهای متنوعی که برای شما هیجان‌انگیز است هم از چالش های اجتماعی اوتیسم محسوب می‌شود. این افراد ممکن است نتوانند در رستوران و فضای عمومی بخاطر بوی تند مواد مختلف حضور پیدا کنند. تحمل نور شدید مغازه‌ها هم برای افراد اوتیسمی که حساسیت به نور دارند، می‌تواند دشوار باشد. حالا تصور کنید که همه این‌ها نه فقط در فروشگاه، بلکه در سراسر شهر، در پیاده‌رو، مرکز شهر و خیابان‌ها چقدر زیاد است. در این شرایط امکان حضور این افراد در جامعه دشوار خواهد بود و ترجیح خواهند داد که وارد فضای عمومی نشوند. اما چالش های اجتماعی اوتیسم تنها به این مثال‌ها ختم نمی‌شود.
دشواری های زندگی افراد اوتیسم در جامعه
افراد اوتیسم در برقراری ارتباط با دیگران مشکلاتی دارند. یکی از چالش های اجتماعی اوتیسم انتقال مفهوم خود به دیگران است. در صورتی که دوست دارای اختلال اوتیسم کودک شما دل‌درد داشته باشد، شاید نتواند آن را به درستی به شما منتقل کند و شما تنها رفتاری پرخاشجویانه در وی ببینید یا ببینید که او مدام گریه می‌کند، بی‌آنکه بفهمید چرا. انتقال مفهوم در بسیاری موارد می‌تواند برای افراد اوتیسم دشوار باشد.
درک و آگاهی جامعه نسبت به اوتیسم
در سال‌های اخیر با افزایش کمپین‌های آگاهی‌بخش تا حدی می‌توان گفت که از چالش های اجتماعی اوتیسم کاسته شده است. اما این مشکلات همچنان وجود دارند و فقط شدت و ضعف آن در شرایط مختلف فرق کرده است. مهم است که فرد دارای اختلال اوتیسم در جامعه‌ای زندگی کند که نسبت به این اختلال آگاهی کافی داشته باشد. فرض کنید برای رفتن به مطب پزشک اسنپ گرفته‌اید و کودک اوتیسم شما هم همراهتان است. او رفتارهایی از خود نشان خواهد داد که احتمالاً برای راننده عجیب باشد. در صورتی که آگاهی‌بخشی کافی درباره این اختلال در جامعه صورت گرفته باشد، شما نباید مدام به سوال‌های راننده پاسخ دهید یا حتی مورد مواخذه او قرار بگیرید که چرا کودک خود را به درستی تربیت نکرده‌اید. در این راستا، نیاز به آگاهی‌بخشی بیشتر احساس می‌شود.
نقش خانواده در حمایت از افراد اوتیسم
خانواده یکی از بزرگترین حامیان فرد اوتیسم است. او که با انواع چالش های اجتماعی اوتیسم در جامعه سروکله می‌زند، نیاز به خانواده‌ای دارد که او را درک کنند. از نقاط قوت و ضعف او آگاه باشند و با تلاش و کمک برای برطرف کردن نقاط ضعف، از طرف دیگر روی پرورش نقاط قوت کار کنند.
مشکلات ارتباطی و اجتماعی در افراد اوتیسم
مشکلات ارتباطی و اجتماعی افراد اوتیسم از جمله چالش های اجتماعی اوتیسم است که باعث می‌شود این افراد در داشتن دوستی‌های قوی دچار مشکل شوند. عدم برقراری تماس چشمی یا ناتوانی در درک استعارات و کنایات از چالش‌های هر روزه افراد اوتیسم است. در صورتی که با این افراد تماس دارید، بهتر است سرراست صحبت کنید. تا حد امکان از کنایه و استعاره پرهیز کنید تا او در درک مکالمات به مشکل برنخورد.
تبعیض و نادیده‌گرفتن افراد دارای اختلال اوتیسم
چالش های اجتماعی اوتیسم منجر به دشواری در پیدا کردن کار مناسب هم می‌شود. خیلی وقت‌ها محیط‌های کاری رزومه فرد را بخاطر داشتن اوتیسم نادیده می‌گیرند. در حالی که همه افراد اوتیسم مثل هم نیستند. اختلال اوتیسم در یک طیف قرار دارد و برخی مشاغل برای برخی از افراد طیف اتفاقاً بسیار مناسب بوده و می‌توانند در آن بدرخشند.
تأثیر فناوری و رسانه‌ها بر درک و آگاه سازی اوتیسم
با گسترش شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های عمومی در جامعه امروز، اطلاع‌رسانی درباره اوتیسم بیشتر شده است. بسیاری از مادران دارای فرزند اوتیسم شرایط کودکان خود را در شبکه‌های اجتماعی خود توضیح می‌دهند که باعث می‌شود درباره این اختلال آگاهی‌بخشی صورت بگیرد. مشارکت چهره‌های معروف هنرمندان و ورزشکاران در کمپین‌های آگاهی‌بخش رسانه‌ای نیز در افزایش آگاهی درباره این اختلال بی‌تاثیر نبوده است.
روش های تطبیق و ادغام افراد اوتیسم در جامعه
افراد اوتیسم به شیوه‌های مختلف می‌توانند در جامعه ادغام شوند. تنها کافی است با افزایش آگاهی درباره آنها حضورشان در جامعه بیشتر شود. مثلاً حضور افراد اوتیسم در رسانه‌های اجتماعی و سینما و تلویزیون و ساختن فیلم، مستند و سریال درباره زندگی اوتیسم هم در افزایش آگاهی در این زمینه و ادغام افراد در جامعه نقش دارد.
برنامه‌ها و سازمان‌های حمایتی برای افراد اوتیسم
افراد اوتیسم نیاز به حمایت بیشتر سیستم رفاه، سلامت و آموزش را دارند. با وجود اقداماتی که تاکنون انجام شده است اما هنوز بسیاری از داروهای این افراد توسط بیمه پوشش داده نمی‌شود، مراکز آموزشی و توانبخشی اوتیسم اندک هستند و خانواده‌ها برای دستیابی به این مراکز چالش‌های زیادی دارند. وجود تبعیض مثبت در پذیرش مدارس، دانشگاه و مشاغل برای افراد دارای اوتیسم نیز با به‌کارگیری سیاست‌های دقیق می‌تواند راهی برای حضور بیشتر افراد اوتیسم در جامعه باشد.
اهمیت آموزش و آگاهی در مدارس
چالش های اجتماعی اوتیسم معمولاً منجر به انزوای این افراد می‌شود و آنها را خانه‌نشین می‌کند. مثلاً در مدرسه، در صورتی که مربیان درباره اوتیسم به کودکان و خانواده‌هایشان توضیح دهند، پذیرش این اختلال بین آنها بیشتر خواهد بود. توزیع بروشورهای آموزشی و نمایش فیلم‌های ساخته شده در این مورد در کودکان و خانواده‌هایشان اثرگذار خواهد بود و نقش آموزشی دارد.
راهکارهای عملی برای افزایش پذیرش اجتماعی
در درجه اول نیاز به گروه‌های حمایتی بیشتر از افراد اوتیسم است. هرچقدر این گروهها بیشتر باشند و به توانمندسازی افراد اوتیسم و خانواده‌هایشان کمک کنند، آنها حضور بیشتری در جامعه خواهند داشت و صدایشان نیز رساتر خواهد بود. چالش های اجتماعی اوتیسم باعث می‌شود تا پذیرش جامعه نسبت به این افراد کمتر باشد، اما با فرهنگ‌سازی در مدارس و رسانه و حتی در بین خانواده‌ها به صورت فردی می‌توان جامعه را با اوتیسم بیشتر آشنا کرد. هرکدام از ما وظیفه داریم به عنوان شهروند درباره این اختلال اطلاع‌رسانی کنیم و همراه خانوادههای اوتیسم باشیم.
