اکسی توسین و درمان اوتیسم; اکسی‌توسین یک هورمون پپتیدی است که در زایمان، و رفتارهای مادرانه نقش به‌سزایی دارد. این هورمون به‌طور فزاینده‌ای به‌عنوان یک تنظیم‌کننده مهّم، رفتارهای اجتماعی انسانی همچون تصمیم‌گیری‌های اجتماعی، ارزیابی و پاسخ به‌محرّک‌های اجتماعی شناخته می‌شود.
اختلال طیف اوتیسم یک اختلال عصب-رشدی است، که بر بسیاری از رفتارهای اجتماعی فرد تأثیر می‌گذارد. به‌عبارتی یکی از علائم اوّلیه تشخیص این اختلال، نقص در روابط اجتماعی، تعاملات و برقراری رابطه با دیگران است. یکی از انواع هورمون‌هایی که بدن به‌هنگام قرارگرفتن درمعرض محرّک‌های اجتماعی ترشح می‌کند، هورمون اکسی‌توسین است.
تاثیر اکسی توسین و درمان اوتیسم
مطالعات نشان می‌دهند که این هورمون در شکل‌گیری پیوند‌های زوجی، و رفتارهای اجتماعی نقش بسیار مهّمی دارد. این هورمون به‌واسطه تعاملات اجتماعی، و تشکیل خاطرات و اتفّاقات اجتماعی در بدن ترشح می‌شود.
تحقیقات نشان می‌دهند که هورمون اکسی‌توسین، از راه ارتباط با بسیاری از سیستم‌های انتقال عصبی در مغز، باعث تنظیم ساز و کار یا مکانیسم‌های عصبی گوناگونی می‌شود، که در نتیجه آن توجه در فرد افزایش می‌یابد، و حافظه و یادگیری در او تقویت می‌شود.
در یک پژوهش که در سال ۲۰۱۳ انجام شد، نتایج آن نشان می‌دهند که تجویز اسپری درونِ‌بینی هورمون اکسی‌توسین، سبب بهبود ارتباط، و برقراری تماس چشمی در افراد با اختلال طیف اوتیسم می‌شود. نتایج پژوهش‌ها به‌طور کلی، شواهد روبه‌رشدی را درباره‌ی تأثیر نقش اکسی‌توسین، در اختلالات روانپزشکی نشان می‌دهند.
با این‌حال، ماهیّت و نحوه جمع‌آوری داده‌های بدست‌آمده، خود مانعی برای قطعیّت درباره‌ی پیامدها و نتایج بدست‌آمده، درباره‌ی تأثیرات مثبت این هورمون بر بهبود رفتارهای اجتماعی است. از طرفی دیگر جنبه‌ها و تأثیرات پیچیده این هورمون، و گاه متناقص در اختلالات روانپزشکی، نشان از تأثیر ویژگی‌ها و تنوع‌های فردی بر این اختلالات دارد.
اکسی توسین چیست؟
از آن جایی که این هورمون، در طیف وسیعی از عملکردهای اجتماعی نقش دارد، محققین همواره به‌دنبال ارتباط آن با نقص در عملکردهای اجتماعی، و به‌طور کلی اختلالات روانپزشکی هستند. تحقیقات در این حوزه‌ها نه‌تنها سبب شناخت و درک بیشتر از اختلالات روانپزشکی می‌شود، که همچنین ممکن است سبب هموار شدن راه برای توسعه روش‌های درمانی جدید نیز شود.
محققین به‌دنبال راهی برای افزایش ترشح این هورمون در بدن افراد با اختلال طیف اوتیسم، و در نتیجه کاهش علائم مرتبط با نقص رفتارهای اجتماعی، و همچینن کاهش رفتارهای کلیشه‌ای و تکراری در این افراد هستند.
نتیجه گیری
به‌طور خلاصه، شواهدی مبنی بر نقش اکسی‌توسین در طیف وسیعی از اختلالات روانپزشکی، و همچنین ویژگی‌ها و رفتارهای اجتماعی افراد با اختلال طیف اوتیسم، وجود و همچنان رو به افزایش است. امّا، همچنان نیاز به تحقیقات بیشتر، برای تعیین ماهیّت دقیق نقش این هورمون، تفسیر دقیق داده‌ها و نتایج تحقیقات وجود دارد.
