آمار اوتیسم در ایران; وضعیت جامعه اوتیسم و درمانی که مشخص نیست

آمار اوتیسم در ایران| دوست اتیسم

 آمار اوتیسم در ایران، مانند سایر کشورها در حال افزایش است که به مثابه زنگ خطری برای سیاستگذاری و آگاهی‌بخشی در این زمینه محسوب می‌شود.

آمار اوتیسم در ایران

در ایران آمار اوتیسم حدودا یک تولد به ازای هر ۱۵۰ تولد است و در حال افزایش نیز هست. در سال ۱۴۰۲ اعلام شد که تعداد مبتلایان به اوتیسم در ایران بین ۸۰۰ هزار تا ۱.۵ میلیون نفر است که شامل ۱.۵ تا ۲ درصد از جمعیت ایران را شامل می‌شود. به همین دلیل ضرورت دارد تا سیاست‎های درستی برای مواجهه با این اختلال تدوین شود. 

در حال حاضر بسیاری از داروهای این اختلال تحت پوشش بیمه نیست. همچنین مهم است که برای درک بیشتر اوتیسم آگاهی‌بخش و آموزش در سطح کشوری انجام شود تا این خانواده‌ها پذیرش بیشتری در جامعه داشته باشند.

البرز

در حال حاضر در استان البرز ۱۲۱ فرد دارای اوتیسم از خدمات آموزشی و حمایتی برخوردار هستند. 

قزوین

همچنین در قزوین حدود ۷۵ دانش‌آموز مبتلا به اوتیسم در حال تحصیلند که در بین آنها ۸ نفر دختر و ۶۷ نفر پسر هستند. 

گرگان و مشهد

در گرگان و مشهد نیز، آمار اوتیسم  در حال افزایش است.

با افزایش آمار اوتیسم در سراسر کشور نیازمند سیاستگذاری‌های جدی در امر هزینه‌های خانواده‎‌های اوتیسم، تاسیس مراکز مخصوص به اوتیسم، آموزش این افراد و ارائه خدمات به خانواده‌های دارای فرزند اوتیسم هستیم.

اوتیسم چیست؟

اوتیسم اختلالی عصب‌رشدی است که در سال‌های اولیه زندگی کودک، یعنی در حدود دو سالگی مشخص شده و در پسران تقریبا چهار برابر بیشتر از دختران رخ می‌دهد. دلایل مختلفی برای بروز اوتیسم ذکر شده‌اند که از آن جمله ژنتیک و محیط و شرایط بارداری مادر هستند. افراد اوتیسم معمولا دارای کلیشه‌های رفتاری بوده و پایبندی شدیدی به امور روتین و ثابت دارند. آنها معمولا آغازگر تعاملات نبوده و ارتباط چشمی برقرار نمی‌کنند. کودکان اوتیسم به صدای خود نیز واکنش نشان نمی‌دهند.

آمار اوتیسم در شهرهای ایران| دوست اتیسم

چرا اوتیسم درمان قطعی ندارد؟

اوتیسم یک اختلال است که دارای طیفی گسترده بوده و هر کودک اوتیسم ویژگی‌ها و اخلاقیات خاص خود را دارد. با توجه به ماهیت اختلالی اوتیسم و همچنین مادام‌العمر بودن آن، نمی‌توان درمانی برای آن متصور شد. تنها با انواع شیوه‌های مداخله‌ای همچون کاردرمانی، گفتاردرمانی، دارودرمانی و… می‌توان از شدت گرفتن آن جلوگیری کرد.

 پس از تشخیص اوتیسم ضرورت دارد مراقبین یا والدین، وارد پروسه مداخله شوند، چراکه هرچه سن فرد پایین‌تر باشد، مغز او انعطاف بیشتری برای تغییر دارد و اصلاحات رفتاری و شناختی را بهتر خواهد پذیرفت.

دوست اتیسم، موسسه‌ی خیریه برای حمایت از کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم. با ارائه اطلاعات، منابع و خدمات حمایتی، به والدین و کودکان کمک می‌کنیم تا با چالش‌های اوتیسم بهتر مقابله کنند.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *