درمان با سلول‌های بنیادی چیست؟

بدن ما از انواع مختلفی از سلول‌ها مانند سلول‌های مغز، سلول‌های خون، سلول‌های قلب، سلول‌های پوست و سلول‌های بنیادی تشکیل شده است. سلول‌های بنیادی ‌می‌توانند به انواع دیگر سلول‌ها تبدیل شوند. در درمان با سلول‌های بنیادی، سلول‌های بنیادی برای ترمیم یا جایگزینی سلول‌های آسیب دیده به عنوان راهی برای درمان شرایط مختلف به بیمار تزریق ‌می‌شود. سلول‌های بنیادی ممکن است از اهداکنندگان یا خود بیمار باشند. درمان با سلول‌های بنیادی در درمان بیماری‌هایی مانند سرطان خون، سوختگی و قرنیه آسیب دیده استفاده می‌شود. اما به عنوان درمانی برای اوتیسم توصیه نمی‌شود.

درمان با سلول‌های بنیادی برای چه کسانی مناسب است؟

درمان با سلول‌های بنیادی برای افرادی است که دچار سوختگی‌های شدید، بیماری‌های خونی و سیستم ایمنی مانند لوس‌می‌و لنفوم یا قرنیه آسیب دیده هستند. در استرالیا، اینها تنها شرایطی هستند که ایمن و موثر بودن درمان با سلول‌های بنیادی برای آنها ثابت شده است. اگرچه برخی از افراد ادعا ‌می‌کنند که درمان با سلول‌های بنیادی ‌می‌تواند برای طیف گسترده ای از شرایط دیگر از جمله اوتیسم استفاده شود، درمان با سلول‌های بنیادی برای اوتیسم توصیه نمی‌شود.

درمان با سلول‌های بنیادی برای چیست؟

حامیان درمان با سلول‌های بنیادی برای اوتیسم ‌می‌گویند که ‌می‌تواند ویژگی‌های اوتیسم را کاهش دهد. آنها ‌می‌گویند که ‌می‌تواند رفتار، اضطراب، مهارت‌های اجتماعی، ارتباطات، گفتار و توانایی تمرکز را بهبود بخشد. هیچ شواهد علمی ‌روشنی وجود ندارد که درمان با سلول‌های بنیادی ویژگی‌های اوتیسم را تغییر دهد.

درمان با سلول‌های بنیادی از کجا ‌می‌آید؟

در سال 1968، رابرت آ گود از دانشگاه مینه‌سوتا اولین درمان موفقیت‌آمیز با سلول‌های بنیادی را انجام داد. او از سلول‌های بنیادی مغز استخوان برای درمان اختلال نقص ایمنی استفاده کرد. از آن زمان، محققان در حال آزمایش چگونگی استفاده از سلول‌های بنیادی درمانی برای درمان سایر بیماری‌ها هستند.

ایده پشت درمان با سلول‌های بنیادی برای افراد اوتیسم چیست؟

تحقیقات نشان داده است که در شرایط خاصی مانند لوسمی، سلول‌های بنیادی ‌می‌توانند التهاب را کاهش داده و نحوه عملکرد سیستم ایمنی را بهبود بخشند. حامیان درمان با سلول‌های بنیادی برای افراد اوتیستیک ادعا ‌می‌کنند که اوتیسم با التهاب و مشکلات سیستم ایمنی مرتبط است. آنها ادعا ‌می‌کنند که تزریق سلول‌های بنیادی به یک فرد با اختلال اوتیسم باعث کاهش ویژگی‌های اوتیسم ‌می‌شود. اما این ادعاها توسط تحقیقات علمی‌ پشتیبانی نمی‌شوند.  

درمان با سلول‌های بنیادی برای افراد با اختلال اوتیسم شامل چه مواردی است؟

در حال حاضر هیچ دستورالعمل عملی ثابتی برای درمان ویژگی‌های اوتیسم با سلول‌های بنیادی وجود ندارد. این بدان معنی است که درمان ‌می‌تواند در کلینیک‌ها متفاوت باشد. اما به طور کلی، درمان شامل مراحل زیر است: بررسی‌های قبل از درمان: قبل از شروع درمان، بیمار ممکن است آزمایش‌های خون، بررسی سابقه پزشکی و سایر بررسی‌های فیزیکی انجام دهد تا مشخص شود آیا می‌تواند درمان را انجام دهد یا خیر. بانک سلول بنیادی: انواع سلول‌های بنیادی و نحوه جمع آوری و آماده سازی آنها متفاوت است. به عنوان مثال، سلول‌های بنیادی را ‌می‌توان از جفت دهنده، بند ناف یا مغز استخوان جمع آوری کرد. آنها همچنین ‌می‌توانند مستقیماً از مغز استخوان، چربی یا مایع مغزی نخاعی خود بیمار جمع آوری شوند. این ‌می‌تواند یک روش دردناک و تهاجمی ‌باشد. کشت: پس از جمع آوری، برخی از سلول‌های بنیادی ممکن است نیاز به رشد در آزمایشگاه برای چند هفته داشته باشند. تزریق: سلول‌ها به داخل سیاهرگ یا کانال نخاعی بیمار تزریق ‌می‌شوند. این ‌می‌تواند یک روش دردناک باشد. ممکن است بیمار نیاز به داروی بیهوشی داشته باشد و یا در بیمارستان بستری شود. بسته به کلینیک و بیمار، ممکن است چندین تزریق سلول‌های بنیادی در طی چند روز، هفته یا ماه انجام شود. پیگیری: معمولاً بعد از هر درمان قرار ملاقات‌هایی برای پیگیری وجود دارد. آیا درمان با سلول‌های بنیادی به کودکان اوتیسم کمک ‌می‌کند؟ در حال حاضر هیچ مدرک با کیفیتی وجود ندارد که نشان دهد درمان با سلول‌های بنیادی به ویژگی‌های اوتیسم کمک ‌می‌کند. تحقیقات با کیفیت بیشتری مورد نیاز است. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد درمان با سلول‌های بنیادی می‌تواند عوارض جانبی مانند تب، رشد تومور، رشد غیرطبیعی استخوان، تشنج، عفونت، واکنش‌های آلرژیک و رد سیستم ایمنی ایجاد کند.

چه کسانی درمان اوتیسم را با سلول‌های بنیادی انجام ‌می‌دهند؟

برخی از کلینیک‌های خصوصی در استرالیا و خارج از کشور، درمان با سلول‌های بنیادی را برای ویژگی‌های اوتیسم ارائه ‌می‌دهند. از آنجایی که ثابت نشده است درمان با سلول‌های بنیادی برای اوتیسم ایمن و موثر است، اغلب توسط پزشکان فاقد صلاحیت انجام ‌می‌شود.